چاوه روان

من آن شب گريه ميكردم

درون خويشتن آري

سرشك درد مي افشاندم و خاموش بودم من

چه دشوار است اين سان گريه كردن سوختن بي همزبان بودن

چه دشوار است سوز دل درون سينه بنهفتن

من آن شب گريه ميكردم

درون خويشتن آري

صداي هاي هاي گريه ام در سينه مي پيچيد

ميان هاله اشكم سراپاي تو مي رقصيد

و تو با خنده هايت بزم را رونق فزا بودي

ميان چلچراغ ديدگان مست تو آن شب

هزاران شعر مي خواندم

هزاران شعر اشك وحسرت و ماتم

و من هم شادمان بودم؟!

من آن شب در درون خويش در غم ها نهان بودم

من آن شب را اسير گريه هاي بي امان بودم

 درون خويشتن آري

 من آن شب گريه مي كردم...